فى ليلة عشق صيفيه
فى لحظة حزن وحشيه
ما اجمل ان اجد امراة
فى ساعة ضيق
تشرق كالفجر على العينين
فيغمرنى شلال بريق
تتقاسم حزنى كالاطفال فالقاها
بيتا وحنانا وامانا ووفاء صديق
اتقاسم معها ايامى
خبز الترحال كئوس الفرح
شموخ الحلم
وتؤنسنى فى كل طريق
تصبح بركانا حين تثور
ونهر حنان حين تفيق
تنتشل يقينى من شكى
وتخلص عمرى من سأمى
وتمد يديها خلف الموج
وتحملنى اشلاء غريق
حواء تحبك سلطانا
تتهادى بين الحراس
وتريدك وجها قناصا تتوارى منك الانفاس
وتريدك نهرا وسحابا
وتريدك فرحا وعذابا
وتريد الملهى والقداس
ما اجمل ان تجد امراة
تمنحك الامن مع الاحساس
ما اجمل ان تجد امراة
تتلاشى فيك وتسكنها كطيور النهر
وتراها ترقص فوق الموج
كاغنية عانقها البحر
تخفيك ضياء فى العينين
وتسمعها كدعاء الفجر
وتخاف عليك من الدنيا
ومن الايام وغدر الدهر
فى ليلة حزن وحشيه
ما اجمل ان تجد امراة
توقظ افراحا منسيه
وتعيد ليالى ورديه
فى رحلة عمر مكتوبه
اجلس احيانا فى سأم
انظر فى كأس مسكوبه
قطرات قد بقيت فيها
ما عادت كأسى مرغوبه
اجد الاحلام تراوغنى
تبدو احيانا مصلوبه
تبدو احيانا مغلوبه
ما اسوأ ان تلقى زمنا
بعيون ثكلى مثقوبه
زمن الاشياء المقلوبه
زمن بهمومى يتسلى
وربيع زهورى قد ولى
فى عينى لؤلؤة نامت
والكون شموع تتدلى
ما اجمل ان تجد امراة
بدرا بسمائك يتجلى
فى ليلة عشق صيقية
البحر يحبك امواجا
وشواطىء ذابت فيها الشمس
والعمر يغرد حين تطل نجوم اليوم
وتنسانا اشباح الامس
والناس تجيئك اسرابا
تتلهف شوقا وحنبنا لليالى الانس
فاترك احزانك للايام ولا تعبأ
بخيول ماتت اجهضها طغيان الياس
فالليل يعربد فى الطرقات
ويرصدنا بعيون البؤس
اطلق ايامك فوق الريح فما اقسى
ان تبكى العمر اذا ولى وانتحر الكأس
فى ليلة حزن وحشيه
ابحث عن صدر يحمينى
ويعيد دماء شرايينى
فأنا مرتعد كالاطفال
طيور النوم تجافينى
ازرع احلامى يدميها
سيف الجلاد ويدمينى
ازرع فى عينى بستانا
يأتى القناص ويرصدنى
يحرق فى الليل بساتينى
مهزوم فى عشق بلادى
فى صرخة سخطى وعنادى
حتى الاحلام تعاندنى
وبكل طريق تلقينى
ما اجمل ان اجد امرأة
فى ساعة موتى تحيينى
فى ليلة حزن وحشيه
امرأه فى ليلة حزن
تعبر فى صخب العربات
وأنا والليل وقنديل وطريق مات
ما عاد يحس بأقدامى
كم كان يطل فيعرفنى
يسمع خطواتى ان عبرت بين الخطوات
يعرف فرحتها حين تطير
ولهفتها لحبيب ات
يعرف انفاسى ان هربت منها النبضات
يبكى أحيانا من حزنى
ويداوى جرحى بالضحكات
وكثيرا ما أنس لوجهى
وتسلى عندى بالساعات
والان أراه بلا قلب
لا يعرف من غبروا فيه
لا يذكر من عشقوا فيه
أحياء كانوا أم اموات
فالدرب الصامت مسجون مثل الكلمات
فى ليلة عشق صيفيه
امراة فى ليلة حب ذكرى ميلاد
عيدك ميلاد مرصود لشموع الكون
فى أول يوم فى التاريخ
قرأت حروفا من اسمك
فى اخر يوم فى التاريخ
سيشرق صبح فى رسمك
قلبان نرتل اغنية
يثناثر جسدى فى جسدك
يتلاشى وجهى فى وجهك
نغرق فى الليل فلا ندرى
هل نام الفجر على وجهى
أم نام الليل على شعرك
أتدفق نارا كالبركان
فأطفىء نارى فى ثغرك
أسقط أمطارا من عينيك
اصب جنونى فى نهرك
ننشطر سحابا فوق الريح
انام قتيلا فى صدرك
عيدك ميلاد للاشجار
لربيع جاء بلا وعد والعمر قفار
لزمان ما زال بريئا لم يعرف
زيف الاعمار
تنبت فى العمر جزيرة ماء خضراء
تتغنى فيها الاطيار
تنطلق طيور بيضاء
تعبر الاف الاسوار
يهتز الكون فيحملنى
لخمائل عطر فى جسدى
وجداول نار
فيصير الحزن بلا معنى
ويصير الحب طريق دمار
أرصد عينيك وراء الافق
يطل بريق كالاعصار
نتسلق أحزان الدنيا
ويصير الكون ربيع نهار
فى ليلة حزن وحشيه
امراة فى ليلة حزن ذكرى ميلاد
سفر ورحيل وسهاد وصهيل جواد
انظر فى وجهى احيانا
تبدو الجدران وقد صارت اسراب جراد
الشمعة فى عينى تخبو
ويحدق وجه الجلاد
ينتفض القلب فألقانى اطلال رماد
تصرخ اشواقى خلف الريح
وفاتنتى نار وحريق
وانا والليل وقنديل وسواد طريق
ومضيت وحيدا والامواج تحاصرنى
والبحر عميق
أنظر فى وجهى خلف الليل
تثور دموع فى العينين
على وجهى سكرات غريق
وأنا والموج ومجداف حطمه الريح
وظلام يسقط فى عينىوالضوء شحيح
وجريح نام بلا فزع فى صدر جريح
اجمع اشيائى خلف الصمت
زهور خريف بريه
ودموع تهدر من عينى
كسحابة ليل شتويه
وطريق خاصم اقدامى
فى لحظة خوف همجية
ومساء يسأل فى ألم
عن ليلة عشق صيفيه
عن حلم نام بأيدينا طفلا
بثياب ورديه
وامرأة سكنت اعماقى
فى قصة حب أبديه
فاروق جويدة 2001